Stanisław Pepłowski

Bije zegar godziny, my wtedy mawiamy:
Jak ten czas szybko mija! A to my mijamy!

Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.
I. Chodźko

Są łzy, co jak ogień palą,
Są serca, które się nigdy nie żalą,
Są winy, na które nie ma sędziego,
Więc kiedy płaczę, nie pytaj, dlaczego.

Krótka pamięć bliskich...przykro

Przyszła cicho jak mgła, rozłożyła ramiona. Pozostał płacz i żal, i strata niepocieszona
A miedzy nami zawsze jest światło wiecznej tesknoty..

Ci, co odchodzą, wciąż z nami są. I żyją sobie Obok nas. Patrzą z miłością Na nasze dni Czasem się śmieją Przez łzy. Co tu jest jawą, co snem, Kto tu istnieje ,kto nie A może nas,tu nie ma nas, A oni są. Co tu jest prawdą,co nie, Po której stronie jest sens Bo jeśli tam, po co jest Ten nasz świat. Ci, co odchodzą Wciąż z nami są. Czujesz ich pomoc, Gdy jest źle. Więc gdy z ciemnością Rozmawiasz, to... Oni Cię widzą, Oni są. Co tu jest jawą, co snem..."

Kiedy nikogo nie będzie i pomyślisz, że nikomu nie zależy. Kiedy cały świat opowie się przeciwko Tobie i poczujesz się osamotniona. Ja będę obok Kiedy ten na kim najbardziej Ci zależy, nie będzie dbał o Ciebie. Kiedy ten, komu dasz swoje serce, rzuci Ci je w twarz. Ja będę obok Kiedy osoba, której zaufałaś zdradzi Cię. Kiedy ten, z którym dzielisz wszystkie myśli i tajemnice, nie będzie pamiętał nawet o Twoich urodzinach. Ja będę obok Kiedy wszystko, czego będziesz potrzebowała, to ktoś, kto Cię wysłucha. Kiedy wszystko, czego będziesz potrzebowała, to ktoś, kto otrze Twoje łzy. Ja będę obok Kiedy Twoje serce będzie tak bolało, że nie będziesz mogła nawet oddychać. Kiedy będziesz chciała już tylko położyć się i umrzeć. Ja będę obok Kiedy zaczniesz płakać słysząc smutną piosenkę. Kiedy łzy nie będą chciały przestać płynąć. Ja będę obok Więc widzisz, będę obok aż do końca. To jest obietnica, którą mogę Ci dać Jeśli kiedykolwiek będziesz mnie potrzebowała, po prostu daj mi znak i znajdę się obok.

"Śmierć nie jest końcem wszystkiego. Przeszedłem tylko do sąsiedniego pokoju... Nadal jestem sobą... I dla siebie jesteśmy tym samym, czym byliśmy przedtem. Zatem nazywaj mnie wciąż moim imieniem, mów do mnie, jak zawsze... Nie zmieniaj tonu głosu, nie rób poważnej i smutnej miny. Śmiej się, tak jak dawniej robiliśmy to razem... Uśmiechaj się, myśl o mnie, módl się za mnie... Niech moje imię będzie wciąż wymawiane, ale tak, jak było zawsze - zwyczajnie i bez oznak zmieszania. Życie przecież oznacza to samo, co przedtem, jest tym samym, czym zawsze było... Żadna nić nie została przerwana... Dlaczego więc miałbym być nieobecny w twoich myślach tylko dlatego, że nie możesz mnie zobaczyć? Czekam na ciebie bardzo blisko... Tuż-tuż... Po drugiej stronie drogi. Dzieli nas tylko czas... Bo ja już doszedłem… Ty wciąż jeszcze idziesz...”

"Śmierć przyszła cicho jak mgła, Rozłożyła ramiona. Pozostał płacz i żal, I strata niepocieszona"....Pani Urszulko, dziękuję za miły wpis, tylko czym sobie na to zasłużyłam? Zapaliłam znicz pierwsza Pani tacie, bo poczułam jakąś więź z Panią w tym naszym smutku...serdecznie pozdrawiam

Zapal mi świeczkę ,bo przeminął mój czas. Niech jej płomień jak wspomnienie,porozgania smutku cienie. Zapal mi świeczkę, niech jej blask rozświetli czas, by smutki odeszły precz,rozpacz i żal poszły sobie też. Zapal mi świeczkę niech pamięć trwa,niech przypomina,że byłem , jestem i będę wśród Was...